Madina (3-sahifa)
kutganimni bilasanmi?
Sobir Madinani toshakka yotkizib, ko’ylagi etagini ko’tardi. Xotinining op-poq qornidan o’paishga tushdi.
-Agar menga berganingda, seni ikki dunyoda ham olmas edim,
-Sizga beradigan axmoq yo’q,-dedi Madina shodon tovushda.
Sobir miyig’ida kulgancha ishda davom etdi. Baquvat qo’llari bilan qizning zarli
lozimini yechib oldi. Madina dag’-dag’ qaltirardi. Uning oyoqlari ham Sobir
orzu qilgandek edi.
-Seni o’zimniki qilaman, -Sobir shu so’zlarni aytdi-da, tayyor holatga kelgan erlik olatini qizning g’ururiga to’g’irladi.
Qiz ichini issiq va qattiq narsa to’ldira yotganini his qildi. Unda juda yoqimsiz hislar uyg’ondi. Biroq juft xaloliga yoqish uchun og’riqlarga ham chidashga tayyor edi u.
Sobir bir oz qizib olgach olatini qizdan chiqardi. Toza latta olib qonni tozaladi.
-Og’ridimi?
-Yo’q,-yolg’on gapirdi qiz.
-Aldama, og’rigan. Boshida shunday bo’ladi. Jonim,-Sobir xotinining ko’ylagininiham yechib oldi.
Endi madina butunlay yalong’och xolatda yotar edi.
-Sizni sevaman, -Madina Sobirning bo’yniga osildi.
Sobir aloqani yangiladi. Kirar-chiqar, oldinga-orqaga, sekin-tez. Shunday qilib Sobir iroda kuchi bilan urug’ni uzoq ushlab turdi. Madina boshngandan keyin,u ham boshqa bardosh bera olmay xotining ichiga urug’ini to’kib yuboirdi.
Endi u Madinani quchoqlab yotar, sochlaridan silab erkalardi.
-Bu boshlanishi,-Dedi Sobir qizning ko’kraklaridan o’pib,-Hali biron hafta uxlatmayman.