Ehh Durdona... 2-qism (2-sahifa)
vaysaqi asabimga tegmagin kim u Shahnoz, men unaqasini tanimayman.
-Shunaqami. Uydan chiqib ketayotganizda hali uxlamagandim. Sizga tel bo‘ldi. Derazam oldida "Ha Shahnoz boryapman jonim dedizku(yig‘lagan smayl)
-Iya, nega yig‘layapsiz yaxshi qiz. Nima bu rashkmi???
-Eee boringee. Qanaqa rashk axmoq. Agar bo‘lajak kelinoyim men o‘ylagan mahalla boshidagi Shahnoza bo‘lsa sizga achinganimdan jon kuydiryapman.
-Xoxoxo. Shunaqami? Shunchalik jon kuydirganingdan qaytib kelgunimcha ko‘zingni uyqu eltmabdida!(qotib kulardim)
-Ajab bo‘pti yaxshi dam oling "babnik".
Yana 2 tunimiz bahs bilan o‘tdi. Uchinchi kecha ancha kelishib qoldik. Har xil mavzularda gaplashardik.
-Yig‘loqi to‘g‘risini ayt kontaktingdagi Shahzod kim? O‘sha qiltiriqni yoqtirasanmi?!
-Necha marta aytay sinfdoshim deb!
-Ha mayli. Qara lekin rashkim yomon.
-Aka sifatidami? )))
-Yo‘q! Oshig‘ing sifatida)))
-Boringeee. Xayrli tun
U telegramdan chiqib ketdi. Telefon qiziq narsada, yonma-yon xonada bo‘lsak ham tinmay xabarlashardik. Qitmirligim tutib, derazamdan oshib tushdim. Yozning iliq tunlari sabab uning ham derazasi ochiq edi.
-Xayrli tun Durdona.
-Tuf,tuf boringeee jinni uxlang.
-Ooo, qayeringga tuflading deb kula boshlaganimda qorong‘ida paydo bo‘lgan sharpa derazani yopib qo‘ydi...
Erta tong xush kayfiyatda uyg‘ondim. Ota-onamni ishga kuzatdik. Telefon qilib "parovoz" bilan bo‘ladigan ishga yana ham oydinlik kiritdim. Ikki kundan keyin imtihon. Uchrashadigan joyni belgilab, ketdim.Bugun kechqurun esa go‘zal visol meni kutayotgani yetti uxlab tushimga kirmagandi.
Kunduzgi soat 3 larda uyga qaytib, xonamga qarab sudralib borayotgan edim. Durdonaning xonasidan o‘tarkanman, telefonga xabar kelganini bildiruvchi ohang yangradi. Dushda Durdona bo‘lsa kerak deb o‘ylamay uning xonasini ochdim. Quvvatda turgan telefon kodsiz edi. Telegramga bossam Marjona ismli qizdan xabar kelipti.
-Sevgi ilohiy tuyg‘u dugonajon. U akam deb ko‘p siqilma chin yurakdan bir-biringizni sevsamgiz albatta baxtli bo‘lasiz.