Ehh Durdona...
U menga yanada yaqinroq kelib tizzalarini ustma-ust qo‘yib o‘tirdi. Beparvolik bilan qo‘limdagi teliga qarab turardi. Meni ko‘zlarim esa 16 yoshli "singlim"ning yetilayotgan bo‘liq sonlari va ko‘ylagi yashirayotgan durkun ko‘kraklariga tushdi. Shu on miyamga qon tepdi...
19 bahorni qarshilashimga 4 oy qolganda kollejni bitirdim. O‘qishga topshirib yiqilgandan so‘ng bekor yurmay deb chetga ishlashga ketishga qaror qildim. Uydagilar rizoligini olib pul topish niyatida yo‘lga otlandim. Maqsadim kelasi yil pul sarflab bo‘lsada o‘qishga kirish edi. 10 oy ishlagandan so‘ng hujjat topshirish paytlari yaqinlashgani tufayli ona yurtimga qaytdim. Qondoshlarim, birodarlarim bilan ko‘rishib davralar qurgandan so‘ng yanagi hujjat topshirishga tayyorlana boshladim. 1-avgustda o‘rnimga "parovoz" kiritish harakatida yugur-yugurlar bilan band edim. Bir kun kechqurun xolam Barno,pochcham,qizlari Durdona bilan mehmonga kelishibdi. Ularni hali ko‘rmagandim. Yana yaqinlar diydori, xursandchilik. Gapdan gap chiqib oyim so‘z boshladilar:
- Barno qizing o‘qishini tugatdimi?
- Ha opa nihoyat maktabidan qutildi.
- Unda biz bilan bir-ikki haftalar yashab tursin.
Ular suhbatni davom ettirishar ekan men choyni yangilash uchun o‘rnidan turib oshxonaga ketayotgan Durdonga e‘tibor bera boshladim: bir yilda bo‘yi biroz cho‘zilib iyagim bilan tenglashgan, yetilib borayotgan bu gulga ayollik nafasi urib chiroyli va kelishgan qizga aylangandi. Sochlari ham ingichka belidan pastga, shakl-shamoyili model qizlarnikiga yaqinlashgan, kiyimlar ostida bo‘lsada o‘zini ko‘rsatishga harakat qilayotgan dumbalarini silash uchun ular tomon oshiqayotgandek tuyulardi menga...
Qarab qolganimni o‘zim sezib o‘ng‘aysizlandim. Jinni. Nimalar haqida o‘yladim axir uni o‘z singlimdek ko‘ramanku. Ha rost. Meni birgina 14 yoshli ukam bor. Balki shu uchun Durdonaga akalarcha g‘amxo‘rlik qilarman. U xolamning hozircha yagona farzandi. Chunki xolamga shuncha yillardan keyin yana bir bor onalik baxti nasib qilish arafasida. Ular ketishdi. Ertaga