Qaynoq hisla
Kamchiliklar uchun oldindan uzr)
Hullas,harbiy xizmatni o‘tab qaytib,ishlab chiqarish zavodiga ishga kirdim,otam muhandis injener edi.Shu sababli men ham bu sohadan xabardor edim avval texnik, keyin muhandis-konstruktor bo‘lib ishladim.
Men yosh, kuch va istak bilan to'la edim. Aynan shu sabablarga ko'ra tezda ishga ko’nikib ketdim va etiborga ham tushishga ulgurdim.
Bir kuni zavod rahbariyati bizga biriktirilgan ustaxona xodimlari bilan uch kunlik Toshkentga ekskursiyaga jo‘natishdi. Mashinada ketadigan bo’ldik va kechga yaqin yo’lga tushdik tuni bilan yurdik avvaliga uyoq buyoqdan gaplashib ketdik va ertalabga yaqin charchoqdan ko’zim ilinibdi,ko’zimni ochganimda biz allaqachon poytaxtda,nomi sir bolaqolsin bir mexmonxonaga yetib kelgandik.Men o’zim uchun bitta xonani oldim.
Biz kun bo'yi Toshkent bo'ylab avtobusda aylanib, gidimizning hikoyalarini tingladik. Kechqurun kollektiv restoranga boradigan bo’ldik yani
Lola va eri Ruslan , Tohir aka va men bilan.Lola va Ruslan tatar edi
Restoran kichkina, ammo juda qulay edi. Sahna bo'ylab yarim doira shaklida joylashtirilgan o'nlab stollar, sahnada esa yosh gitarist yigit qo'shiq aytardi. Bir nechta juft erkak va ayollar raqs tushishardi.
Bu orada Ruslan 4 shisha aroq va gazak so‘rab, hammaga buyurtma berib ulgurgan ekan.Qolgan buyurtmalarni ham unga ishondik.Birin ketin shishalar ochilib,taomlardan tanovul qilib ancha o’zimizga kelib oldik.
Shundan keyingina men ham, boshqalar ham biroz dam oldik. Tohir aka, har doimgidek, hayot va uning og'ir taqdiri haqida noliy boshladi (uning xotini tashlab ketgandi), lekin men unga quloq solmadim, chunki men boshqa stollarda o'tirganlarga qiziqish bilan qaray boshlagan edim. Ko'p ham odamlar yo'q edi.Rusiy zabon kishilar ikkita stolni birga qilib o'tirishib, o'z tillarida nimadir haqida jonli tarzda gaplashishardi. Ularning yonida o'zbek bo’lsa kerak ikkita keksaroq erkak va juda yoshgina ikki qiz bor edi.Qizlardan biri o'rnidan turdi stolga suyanib, chollardan biriga nimadir deya boshladi.U