ONA-BOLA (By Amor) 1-qism (2-sahifa)
Ovqat tayor bo’ldi, stolga qo’yatgonlarida ham ularga tikilib turgan edim, beihtiyor egilganlarida ko’zim siynabandlariga tushib qoldi, oppoq men emgan siynalarni ko’rib g’alati bo’lib kettim, nima bo’layotganini uncha tushunmayapgandim, onamning “O’g’lim, ovqating sovuyapti” deb aytgan gaplaridan o’zimga keldim. Shu kunim qandaydir g’alati o’tti, o’zimda emasdim.
***
Uyqidan turganimda soat 11 bo’layozgandi, ishdan 21 marta telefon qilishibdi, “blyat, uhlabqommanu” deb birinchi bo’lib, singlimga jahl qildim, har kuni meni u turg’izardi, bugun negadir turg’izmabdi. Apil-tapil kiyinib, teskari kiyilgan paypoqda uydan chiqib ketayotganimda, onam:
- Hoy, qayoqqa ketyapsan choy ichmay?
- Ona! Axir ishga kech qolyabman, hozir amallab yetib bormasam, ishdan aniq haydalaman.
- Hop, bo’pti, faqat ishxonangda ubu narsa yebolgin.
- Hop, bo’ladi, mayli, yaxshi o’tirilar.
***
Bugungi kun ham kechagidan farq qilmadi, tinimsiz ishlaru gap eshitishlar bilan o’tib ketti (aytgancha, men turizm firmasida ishlayman, administrator bo’lib, ishimizda deyarli dam olish yo’q, ayniqsa, komanda to’liq bo’lmasa, juda ham qiynalib ketamiz).
Uyga bugun kechagidan vohleroq keldim, shunda ham barbir singlim uhlab qolgandi, onam oshxonada tel o’ynab o’tirardi. Meni ko’rib, vohle kelganimdan hursand bo’lib, tezda ovqatga harakatni boshlab yubordi.
- Og’lim, tinchlikmi? Bugu erta kelibsan?
- Ha, tinchlik, bugun o’zim ketvordim. Negadir ertaroq borib dam olgim keldi.
- Yaxshi qilibsandam bu ish olgur umuman tugamaydi.
- Nimasini aytasiz.
Huddi kechagi holat menda yana takrorlanyotgan edi, onamni beihtiyor kuzatishim, yoshlari katta bosa ham, nozik harakatlar, chiroyli ovoz, har qanday erkakni o’ziga rom qila oladigan darajadagi qomat, meni ham chegaradan chiqishga majburlayotgan edi. Tezda o’zimga kelib, o’zimni rosa so’kdim, nimalarni o’ylayamman deb.
Ovqatni ham yebboldik, hamma hona honasiga kirib ketti, men esa ha deganda uyqim kelmayapti, nettagilardan habar oldim, Shuhrat ogaynim bilan yakshanbadagi