ONA-BOLA (By Amor) 1-qism
ONA – BOLA…
AKT 1:
Bugun ishlar odattagidan ko’proq bo’lganligi uchun ishga biroz erta ketishga qaror qildim. Singlim va onam meni dasturhon atrofida kulib, kutib turishibdi. Bu lahzalarni ko’rish qandayin zavqli. Eng yaqinlarining atrofingda… (Bundan bir necha haftadan keyin bo’ladigan voqealar butunlay mana shu manzarani o’zgartirib yuborishi o’sha vaqt tushimga ham kirmagan edi). Mehribon onajonim, men yaxshi ko’radigan sirdan “domashniy” qilgan ekanlar. Onam:
- Ha, tinchlikmi? Bekzod. Bugun sal ertaroq turibsan?
- Tinchlik, ona, bugun ishlar biroz ko’p, xo’jayin bir necha ishchilar bilan komandirovkaga ketgandi, shunga biz o’rnilarini bildirmay turamiz.
- Ha yaxshi, faqat extiyot bo’lgina?
- Hop bo’ladi, siz havotir olmang, Onajonim.
Sizlarga onamni bir tanishtirib o’tay, Onamning ismlari Aziza, yoshlari 40 da, tikuvchilik sexida ishlaydilar, qo’llari gul bo’lgan onam, meni va singlimni yol’g’iz boshlari bilan katta qildilar, bundan 20 yil oldin otamni berib qo’ygandik, mana 20 yildan beri bizzi deb hech ham turmush qurish haqida o’ylamadilar. Singlimning ismi Visola, Yoshi 20 da, u ham tekstill da ishlaydi, onamning huddi o’zginasi, ishda ham, husnda ham.
Hullas, hammasi o’sha kuni ishdan kech qaytganimdan boshlandi. Ishlar haqiqattan ham juda ko’payib ketgandi, juda charchadim, uyga ham zo’rg’a yetib kelgandim. Kelsam, soat tungi 1, endi yotib kirib uhlayman desam, onam oshxonada kutib o’tirgan ekanlar, uhlamasdan… Chaqirdilar, chiqib ketishga bo’lmadi. Shu odatlarini hech tashlamagandilar, meni yarim soat nechada kelsam ham, uhlamay kutardilar.
- O’g’lim, buncha kech qolding, qorning ham ochqagandir?
- Ha, onam, gapirmang, juda ham charchadim, qornim esa uncha och emas, ammo siz pishirgan bo’lsangiz, yo’q deymanmi…
- Hozir tayorlayman. San shu yerda kutib tur…
Onamni shu vaqti negadur kuzattim, tun, bo’yanmagan bo’lsa ham, juda chiroyli edilar, lekin ko’zlaridagi mayuslik sababini anglolmadim. Bu ham mening yuragimga qandaydir g’ulg’ula soldi. Ovqat tayor bo’ldi, stolga