Kennayishka bila
Qo'shni kennayishka bilan....
Guli degan qo'shnim bor edi. Figurasi normalniy edi. Ular faqat oilada 2 kishi turishardi, eri va o'zi. Eri ko'pincha uyda emasdi. Qayerda ishlashini bilmasdim, uyga onda-sonda kelardi, hayronman uyda shunday go'zal rafiqasi bo'la turib qayerlarda yuradi. Domda turardik, shunga kim uyda, kim ko'chada biladi, hamma bir-biridan habardor edi. Uyda telegramda gruppalarda yozishib o'tirgandim. Eshigim taqilladi, darvoqea, uyimda hech kim yo'q edi. Hamma ishda o'qishda. Dastavval , eshikni kim taqillatyapti ekan uydagilar keldi shekilli deb qarasam, qo'shnimiz, Guli. Men hayron bo'ldim, hursand ham bo'ldim. Eshikni ochib, salom-alik qildim, keyin u uydagi jihozlarini, boshqa joyga o'zgartirayotganini aytdi va mendan yordam so'radi, unga yoqishimni bilardim, menga doim boshqacha qarardi. Men hop deb uyiga chiqdim. Rostdan ham shkafini, servontini joyini o'zgartirdik, eringizga nima diysiz o'zi bilib qolsa boshqa hayolga bormasmikan deb so'radim, Guli aytdiki, dugonam keldi, u menga yordamlashib yubordi deyman havotir bo'lmang dedi. Ko'nglim hotirjam bo'ldi. Gap qo'rqishda emas, har qanday erkak ham 1 ta ayol shuncha narsani ko'tarolganiga ishonmasdida! Hullas, so'ngi buyumi Spalniysi edi, u har enkayganida futbolkasidan emchaklari ko'rinib hirsmga tegardi. Uni ham joylashtirdik, ustidagi prostinalarini to'g'rilayotanda qo'li oxiriga yetmay qoldi, meni yanayam hirsm kelardi, u to'g'rilayotib divaniga yiqilib tushdi. Va menga qaradida hazillashib kuldi. Charchabman shekilli, ozgina uxlab olay dedi, o'zimni zo'rg'a tiyib turibman, u buni sezardi, charchagan bo'lsangiz keling ozgina dam oling dedi. Men esa o'ylab o'tirmay yoniga yotdim va bellaridan quchdim, pushti futbolka va tor shim kiygan edi. Shunda u jon jon deb erkalandi. Men esa uni battar quchib labidan o'pardim, so'ng qo'lim bilan futbolkasini ustidan emchaklarini ushladim, ular shunaqa mazza ediki, keyin u futbolkasini yechib nariroqqa otdi, men emchaklarini g'ijib, o'pib, bo'ynilaridan o'pdim, shimi nuqul halal