Xotinim va yosh jiyanim bila (2-sahifa)
darhol sezildi. Men suvga tushdim va ularga ahamiyat bermadim - lekin aslida u yechinib, o'tirib, yotib, unga o'zining jozibalarini juda mohirlik bilan namoyish etganini juda yaxshi ko'rdim. Faqat Javoxirning ko'zlarida olov paydo bo’lishi uchun qilardi.
Javoxir bu sahnalarning barchasidan suzishni deyarli unutib qo’ydi, lekin oxir-oqibat u o’ziga keldi va suzdi. Keyin biz qirg'oqqa qaytib, bir oz o'tirdik, suhbatlashdik va kechki ovqat tayyorlash uchun uyga bordik. Yo'lda biz bir necha shisha sharobni sotib oldik.
Kechki ovqatdan oldin xotinim kiyimlarini o'zgartirdi, lekin yangi sarafan ham shahvoniy emas edi, bundan tashqari, endi u ligchiksiz edi. Og'ir ko'kraklari stol oldiga yurganida yoki egilganida yoqimli tebranardi. Javoxir ko'zlarini uzolmay tomosha qilardi.
Hamma bir oz ichganida, atmosfera biroz tinchlandi. Ular jimgina musiqa qo’yishdi, uchalamiz uchun ajratilgan uyning hovlisida o'tirdik (uyda ikkita yotoq xonasi va umumiy zal bor)va suhbatlashardik. Nodiraning ko'zlarida, u yigitga qaraganida, men sustlikni ko'rdim. U vaqti-vaqti bilan lablarni tishlab olardi.
Keyin Javoxir o’rnidan turib ketdi va men Nodiradan Javoxirni qanday yoqtirishini so'radim. Nodira qizarib ketdi va birinchi navbatda alg’ovlanib narsaga javob berdi. Ammo asta-sekin sharob va hayajon uning tilini ochdi va u juda yoqimli yigit ekanligini aytdi.
- Va Javoxir sening huzuringdan mamnun ekanligi aniq...
- Siz hasad qilyapsizmi?
- Yo'q, aksincha... Lekin sen ham payqadingmi?
- Nimani? - u qizarib ketdi. Men tabassum qildim.
- Uning sho’rtigidadi qo’toqni !...
Nodira javob bermadi, faqat yanada qizarib ketdi.
- Senga yoqdimi?
- Xo'sh... Ha. Umuman olganda, men juda mamnunman.
- Va agar men bo'lmaganimda, sen unga qiziqarmiding?
- Nimaga shama qivoz? - u biroz titrab ketdi.
- Yo'q hech narsaga, prosta... U sening didinga mos keldimi?
- Xo'sh...bundo qaraganda Menga bo'lishi mumkin.
- Bunday olovli ko’zlari va shortilarda shunday qo’tog’i bilan...
U yana javob bermadi, lekin u mening