ONA FEAT BOLA
BIRINCHI HIKOYA
Azamat 14 yowda edi o'wa paytlarda. U har kungiday maktabdan uyga qaytib keldi va darvozaxonada to'plangan odamlarni ko'rib turgan joyida qotib qoldi. Yuragi nimadandir qo'rqandek tez tez ura bowladi, ko'zlariga o'z o'zidan yow kelardi. Uning yoniga tog'asi kelib tiz cho'kdida jiyanini bag'riga bosib yig'lab yubordi.
-Azamatjon,hafa bo'lma dadil bo'l bugundan oilangni katta erkagi sensan. O'zingni zaif ko'rsatma,yig'lama!-dedi.
Oradan mana 5 yil o'tdi. Azamatning otasi o'lganiga ham 5 yil bo'ldi. U hozir ancha katta bo'lib kollejda 3 kursda o'qiyabdi. O'qiwdan chiqib uyida onasiga qarawadi va uy iwlari bilan wug'illanadi. Iwlardan ortib kechqurunlari yarim tunga qadar o'qib bilimini mustahkamlaydi axir ha demay institutga o'qiwga kiriw kerak. Onasi Jamila esa kunduzi maktab owxonasiga piwiriq tayorlar, kechasi esa do'ppi tikib tirikchilikka pul topardi.
Shunday kunlarning birida Azamat doimgiday darlarini tayyorlab o'tirardi
birdan qandaydir wovqin ewtildi.
Sekin tawqariga qaradi onasi hammomga ketayotganiga ko'zi tuwdi va yana darsini tayorlay bowladi. Birozdan so'ng hojatga o'tmoqchi bo'lib tawqariga chiqdi va yo'lakdagi hammomga nigohi tuwib ichidagi wayton derazadan poyla deb tinch qo'ymadi.
Azamat hammomni kichikkina derazasidan asta ichkariga ko'z tawladi va g'alati bo'lib yuzlari qizarib ketdi.
Ichkarida hali qomatini yo'qotmagan, 2 razmerli ko'kraklari tovlanib turgan, amlarini junlari hozirgina tozalangan onasi badanlarini iwqalab yuvinardi. Uning tanasidagi suv tomchilari Jamilani yanada ehtirosli qilib ko'rsatardi. Azamat hayollar og'ushida xonasiga kirdida o'zini o'z qo'li bn bo'wantirdi va uhlab qoldi.
-Azamat. Tur o'glim nonuwta tayyor-degan ovozdan uyg'onib kechagi voqealaru manzaralar ko'z oldida namoyon bo'lib yana asbobi turib ketdi.
Azamat o'rnidan turib hammomga yo'l oldi va yo'lda onasiga duch kelib ayb iw qilganday qizarib ketdi.
-Ha o'g'lim turdingmi?
-Ha turdim oyi. Sochiq bering hammomga kirib chiqay deb ko'zini olib qochdi.
-Ho'p